براي اين كه به تحصيل خيلي , علاقه داشتم , ازدواج نكردم و خواهر كوچك ترم ازدواج كرد.متأسفانه پدرم فقط به خواهري كه ازدواج كرده و به برادر شش ساله ام كه تك پسر است , توجه دارد. من كه دانشجوي دانشگاه آزاد هستم و نياز به كمك مادي دارم , هيچ كمك به من نكرده و از نظر معنوي هم تشويق نمي كند و گاهي حرف هايي مي زند كه مرا از زندگي سير كرده است ! مرا راهنمايي كنيد.<br><br>

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

کد مطلب:44453 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » خانواده و زندگي

براي اين كه به تحصيل خيلي , علاقه داشتم , ازدواج نكردم و خواهر كوچك ترم ازدواج كرد.متأسفانه پدرم فقط به خواهري كه ازدواج كرده و به برادر شش ساله ام كه تك پسر است , توجه دارد. من كه دانشجوي دانشگاه آزاد هستم و نياز به كمك مادي دارم , هيچ كمك به من نكرده و از نظر معنوي هم تشويق نمي كند و گاهي حرف هايي مي زند كه مرا از زندگي سير كرده است ! مرا راهنمايي كنيد.

چه خوب بود در عين ادامهء تحصيل , ازدواج مي كرديد, زيرا فرهنگ و آدابي كه برجامعهء ما حاكم است , اقتضا مي كرد اول شما ازدواج كنيد و سپس خواهر كوچك تر. تحمل مسائل و مشكلات جنبي اين تأخير كمي مشكل است , ولي به هر حال گذشته و نبايد افسوس خورد, زيرا نه تنها فايده اي ندارد,بلكه باعث ناراحتي روح و جسم مي گردد و انسان را از برنامه ريزي صحيح براي آينده باز مي دارد. فراموش نكنيد دختر بزرگ خانواده هستيد و ديگران از شما توقع دارند و انتظار اين است مقام و موقعيت خود را حفظكنيد و بسيار با احترام و با ادب و آرام و خيرخواهانه با پدر و مادر و ديگر اعضاي خانواده برخورد كنيد.كوچك ترين حركت شما, جنبهء مثبت يا منفي مي گيرد. به عنوان دختر بزرگ خانواده و فردي تحصيل كرده ودانش جو و تجربه ديده , از شما انتظار دارند در سطح بالا با آنان رفتار كنيد و سخني از دهان شما در نيايد كه باعث رنجش ديگران شود. سعي كنيد توانايي هاي خود را سركوب نكنيد. حالتي كه به خود گرفته ايد, بسيارزيان بار و خطرناك است ; زيرا همهء نعمت ها و توانايي هاي خود را ناديده گرفته و يأس و نا اميدي را به زندگي خود راه داده ايد, در حالي كه انسان مي تواند درهاي زيادي را به روي خود بگشايد و با توكل بر خدا آينده راروشن ببيند. با رفتار خوب و با مهرباني و خوش رويي , ديگر اعضاي خانواده را شرمنده كرده , هرگز با آنان هاقهر نكنيد. با همه حرف بزنيد و بزرگواري و شخصيت خود را نشان دهيد. اگر برادر, خواهر و پدر و مادر يك خانواده با هم خوب نبوده , با هم قهر باشند و با يكديگر حرف نزنند, زندگي بسيار تلخ مي شود و ناهنجاري روحي پيدا مي كنند و در آينده مشكلات زيادي خواهند داشت . اگر اهل يك خانواده با هم تفاهم نداشته باشند, آيا مي توانند با ديگران تفاهم پيدا كنند؟ شما فكر مي كنيد از اين كينه و دشمني و بي توجهي به يك ديگرچه بهره اي خواهيد برد؟ براي بهبود اين وضعِ ناهنجار, از خودتان شروع كنيد و كردار و گفتار خود را كنترل كرده , با همه سر سخن را باز كنيد. با نصيحت و خيرخواهي حرف بزنيد و بامهرباني و خوش رويي برخوردكنيد. احترام پدر را ـ گر چه در حق شما جفا مي كند ـ داشته باشيد. همين جا بگوييم رفتار تبعيض آميز ونامهربانانهء او را در حق شما محكوم مي كنيم . پدر نبايد ميان فرزندان خود فرق بگذارد, بلكه بايد به مشكلات همهء آن ها رسيدگي كند و

غم خوار همهء آن ها باشد. فرزندان بايد به يك اندازه , احساس امنيت و آرامش ومحبت كنند. بچه اي كه لوس و نُنُر بار بيايد, فردا براي پدر مشكل آفرين خواهد شد. شما از سر دل سوزي به ايشان بگوييد: اين نوع برخورد, زندگي و آيندهء او را دچار نابساماني خواهد كرد. بايد هر چيزي از حدّ اعتدال خارج نشود, ولي اگر پدر به حرف و نصيحت و خيرهواهي شما توجه نكرد, آن وقت شما هستيد كه بايدسكوت كنيد و عصباني نشويد و قهر نكرده , پرخاش نكنيد. فعلاً اختيار با پدر است و شما حق نداريد در مقابل او مقاومت كنيد. حريم پدر و مادر بايد حفظ شود. تشكر و سپاس گزاري از كسي كه بالاخره ساليان سال نان آورخانواده بوده و براي مسكن و پوشاك و خوراك فرزندان زحمت كشيده و دست نوازش بر سر فرزندان كشيده است , اقتضا مي كند احترام او را حفظ كنيم و در مقابل سختي ها و ناملايمات صبور باشيم .

خواهر گرامي ! الآن شما حساب ويژه اي داريد و هر حركت شما معناي خاصي پيدا مي كند; از اين جهت ,راجع به خواهران و برادرتان , هيچ گونه حساسيت نشان نداده , اصلا, به آن ها كار نداشته باشيد. بگذاريد درخانه آرامش برقرار باشد. به فكر خودتان باشيد تا بهتر بتوانيد برنامه ريزي كنيد. با حالت عصبانيت و خشم وناراحتي , نه مي توانيد درس بخوانيد و نه مي توانيد فكر كنيد و يكي دو سال ديگر ـ خداي ناخواسته ـ سلامتي خود را از دست مي دهيد! آيا مي خواهيد داراي بدني رنجور و ضعيف و روحيه اي حساس و نا آرام شويد؟! به خودتان رحم كرده , در ضمن ادامهء تحصيل , با اخلاقي آرام و قيافه اي شاد و برخوردي خوب , ديگر اعضاي خانواده را با خود مهربان كنيد تابه مشكل شما رسيدگي كنند و شما را عضو خيرخواه خانواده بدانند, تا از اين مرحله گذر كنيد و درستان تمام شود و ان شاءالله به كار آبرومندي مشغول شده و ازدواج كنيد. اگر احتمالاً روي خوش به شما نشان ندادند, ناراحت نباشيد و به خاطر خدا و خودتان كوتاه بياييد. بالاخره روزي آنان متوجه خواهند شد در حق شما جفا كرده اند و جبران خواهند كرد. بايد باور كنيد پدر, دشمن شما نيست و اگر فعلاً به آن خواهر توجه خاصي دارد, فكر مي كند در وضعيتي است كه نبايد او را تنها بگذارد, يا اين كه از روي ناداني ميان شما تبعيض قائل مي شود كه با تذكر مادرتان شايد متوجه گردد و به فكر مشكلات شما هم بيفتد و زخم زبان نزند; هم چنين خواهران با شما دشمن نيستند و در روز ناتواني و تنگ دستي بايد از آنان كمك بخواهيد,كه آنان به زودي به كمك شما خواهند آمد.